چه نوع وسایل کمک حرکتی برای معلولین مناسب است؟

وسایل کمکی حرکتی ابزارهایی هستند که برای کمک به افرادی که در جابجایی مشکل دارند از آزادی و استقلال بیشتری برخوردار شوند.

معمولاً افرادی که دارای معلولیت یا آسیب هستند، یا افراد مسن که در معرض خطر افتادن هستند، استفاده از وسایل کمک حرکتی را انتخاب می کنند.

این دستگاه ها مزایای متعددی از جمله استقلال بیشتر، کاهش درد و افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس را برای کاربران فراهم می کند.

طیف وسیعی از وسایل حرکتی برای رفع نیازهای مردم در دسترس است - از عصا و بالابر بیمار گرفته تا ویلچر و بالابر پله.

انواع وسایل کمک حرکتی

نوع کمک حرکتی مورد نیاز به مشکل حرکتی یا آسیب بستگی دارد. رایج ترین انواع وسایل کمک حرکتی عبارتند از:

عصا

عصاها شبیه عصا هستند زیرا وزن بدن را تحمل می کنند و به انتقال بار از پاها به قسمت بالایی بدن کمک می کنند.

با این حال، آنها وزن کمتری را نسبت به عصاها از پایین تنه می گیرند و فشار بیشتری بر روی دست ها و مچ ها وارد می کنند.

عصای کمکی برای افرادی که مشکل تعادل دارند و در معرض خطر افتادن هستند مفید است. در ایالات متحده (ایالات متحده)، تخمین زده می شود که از هر 10 بزرگسال بالای 65 سال، 1 نفر از عصا استفاده می کند.

انواع متداول عصا عبارتند از:

عصای سفید. اینها به طور خاص برای کمک به افرادی که دارای اختلال بینایی هستند طراحی شده اند. عصای سفید نسبت به عصای سنتی بلندتر و نازکتر است و کاربر را قادر می سازد اشیاء موجود در مسیر خود را تشخیص دهد. آنها همچنین به افراد دیگر اطلاع می دهند که کاربر نابینا یا دارای اختلال بینایی است.
عصای چهارگانه. اینها دارای چهار پا در انتهای عصا هستند که پایه وسیع‌تر و پایداری بیشتری را فراهم می‌کنند.
عصای ساعد. این عصاها با ارائه پشتیبانی اضافی از ساعد، وزن بیشتری را از مچ تا بازو توزیع می کنند.
برخی از عصاها قابل تنظیم یا تاشو هستند. عصاهایی که برای مقاصد غیرپزشکی مانند کوهنوردان استفاده می شوند، به عصا معروفند.

چوب زیر بغل

عصا به انتقال وزن از پاها به بالاتنه کمک می کند. آنها را می توان به صورت تکی یا جفت استفاده کرد. عصا به ایستادن فرد کمک می کند و ممکن است توسط افرادی که آسیب های کوتاه مدت یا ناتوانی های دائمی دارند از آن استفاده کنند.

انواع مختلفی از عصا وجود دارد، از جمله:

عصا زیر بغل (زیر بغل). یک قسمت از عصا زیر بغل در برابر قفسه سینه زیر بغل قرار می گیرد، در حالی که کاربران دست را نگه می دارند. این عصاها معمولاً توسط افرادی که آسیب های کوتاه مدت دارند استفاده می شود.
عصاهای لافسترند (ساعد). این نوع عصا شامل قرار دادن بازو در یک کاف فلزی یا پلاستیکی و گرفتن یک دسته دستی است. عصاهای ساعد بیشتر توسط افراد دارای معلولیت طولانی مدت استفاده می شود.
عصاهای پلت فرم. با عصاهای پلت فرم، دست در حالی که ساعد بر روی یک پلت فرم افقی قرار می گیرد، دستگیره را نگه می دارد. عصاهای پلت فرم معمولاً استفاده نمی شوند، مگر برای افرادی که به دلیل شرایطی مانند آرتریت یا فلج مغزی، گرفتن دست ضعیفی دارند.

واکرها

واکر های فیزیوتراپی که به فریم های زیمر نیز معروف هستند از یک چارچوب فلزی با چهار پایه تشکیل شده اند که ثبات و پشتیبانی را برای کاربر فراهم می کند. 4.6 درصد از بزرگسالان بالای 65 سال در ایالات متحده از این وسایل کمکی بسیار پایدار برای راه رفتن استفاده می کنند.

واکرهای پایه دارای یک قاب 3 وجهی هستند که کاربر را احاطه می کند. کاربران قاب را بلند می کنند و آن را جلوتر از خود قرار می دهند، سپس قبل از تکرار فرآیند، برای ملاقات با آن جلو می روند.

برخی از واکرها دارای چرخ یا لغزنده روی پایه پاها هستند، به این معنی که کاربر می تواند واکر را به جای بلند کردن آن بلغزد. این به ویژه برای افرادی که قدرت بازوی محدودی دارند مفید است.

انواع واکرهای فراتر از مدل پایه عبارتند از:

رولاتورها. این سبک رایج واکر شامل یک قاب با چهار چرخ، دسته و صندلی است تا کاربر بتواند در صورت نیاز استراحت کند. رولاتورها همچنین شامل شکستن دست به عنوان یک ویژگی ایمنی هستند.
زانو واکر. مشابه رولاتور، این دستگاه به کاربر این امکان را می‌دهد تا در حالی که با پای قوی‌تر خود را به جلو می‌برد، زانوی خود را روی یک بالشتک خالی قرار دهد.
هیبریدهای واکر-نیش. تلاقی بین عصا و واکر، این کمک حرکتی به جای یک قاب کامل، دو پا دارد. می توان آن را با یک یا هر دو دست استفاده کرد و پشتیبانی بیشتری نسبت به عصای استاندارد ایجاد می کند.

ویلچر

ویلچر توسط افرادی استفاده می شود که نباید به اندام تحتانی خود وزن وارد کنند یا قادر به راه رفتن نیستند. آنها می توانند مناسب تر از واکرها برای افراد دارای معلولیت شدید یا در مواقعی که سفر در فواصل دورتر مورد نیاز است، باشند.

ویلچرها را می توان به صورت دستی توسط کاربر به حرکت درآورد، توسط شخص دیگری هل داده شود، یا با نیروی الکتریکی کار کند. ویلچری که می تواند توسط تکانه های عصبی به حرکت درآید در سال 2016 طراحی شد.

نمونه هایی از انواع تخصصی ویلچرها عبارتند از ویلچرهای ایستاده، که در آن کاربران در وضعیت تقریباً عمودی حمایت می شوند و ویلچرهای ورزشی که برای استفاده در ورزش های خاص ساخته شده اند.

اسکوترهای متحرک

مشابه ویلچر، این دستگاه ها دارای صندلی روی 3، 4 یا 5 چرخ هستند.

پاهای کاربر روی صفحات پا قرار می گیرد و برای کنترل جهت، فرمان یا فرمان وجود دارد. آنها معمولا با باتری کار می کنند.

اسکوترهای متحرک برای کسانی که قدرت بالاتنه یا انعطاف پذیری برای استفاده از ویلچر دستی ندارند مفید است. بسیاری از کاربران اسکوتر به دلیل انتخاب کمک حرکتی، تأثیر مثبتی بر زندگی خود گزارش می دهند.

قوانین استفاده از اسکوترهای متحرک در پیاده روها و جاده ها بسته به مکان متفاوت است. معمولاً برای افرادی که می خواهند برای اولین بار از اسکوتر متحرک استفاده کنند، آموزش در دسترس است.

سگ های راهنما

سگ‌های راهنما حیواناتی هستند که مخصوصاً آموزش دیده‌اند و برای اسکورت افراد نابینا یا کم بینا از طریق کمک به مالک در عبور از موانع استفاده می‌شوند.

داشتن سگ راهنما یا حیوان درمانی نیز اثرات مثبت روانی، فیزیولوژیکی و اجتماعی دارد.

در ایالات متحده و چندین کشور دیگر، حیوانات خدمات باید به طور قانونی اجازه دسترسی به هر کسب و کار یا آژانسی را داشته باشند که در آن عموم مردم مجاز هستند (به استثنای مواردی که خطرات بهداشتی یا ایمنی وجود دارد).

اصلاحات ایمنی
برای کمک به حرکت در داخل یک ساختمان یا در مناطق دیگری که در آن ارتفاعات سطوح تغییر می کند، می توان چندین تغییر در خانه یا دفتر انجام داد.

این شامل:

رمپ. رمپ‌های دسترسی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند، زیرا برخی از افراد، از جمله افرادی که ویلچر و اسکوتر دارند، نمی‌توانند پله‌ها را مدیریت کنند. افرادی که واکر، عصا و عصا دارند نیز ممکن است متوجه شوند که رمپ ها دسترسی آسان تری نسبت به پله ها دارند.
آسانسور پله. این دستگاه ها افراد و ویلچرها را از پله ها به بالا و پایین حرکت می دهند، چه از طریق کف یا در امتداد راه پله.
ریل های دستی. نرده های مخصوصی در بسیاری از سرویس های بهداشتی و در ورودی ها تعبیه شده است تا از افراد دارای مشکلات حرکتی حمایت و پایداری کنند.

چه کسانی می توانند از کمک های حرکتی بهره مند شوند؟
هرکسی که مشکل حرکتی، موقت یا طولانی مدت داشته باشد، می تواند از کمک های حرکتی بهره مند شود. نوع کمک حرکتی مورد استفاده به نیازهای فرد بستگی دارد.

وسایل کمک حرکتی ممکن است برای افرادی که دارای موارد زیر هستند مفید باشد:

آرتروز
فلج مغزی
ناتوانی های رشدی
زخم ها و زخم های دیابتی
مشکلات حفظ تعادل
شکستگی یا شکستگی استخوان در اندام تحتانی
نقرس
مشکلات قلبی یا ریوی
آسیب به پاها، پاها یا کمر
چاقی
اسپینا بیفیدا
رگ به رگ شدن و کشیدگی
اختلال در راه رفتن به دلیل آسیب مغزی یا سکته مغزی
اختلال بینایی یا نابینایی
افراد مسن، افرادی که قطع عضو شده اند و کسانی که پس از جراحی بهبود می یابند نیز از استفاده از وسایل کمک حرکتی سود می برند.

خطرات

در حالی که وسایل کمک حرکتی مزایای زیادی را برای کاربران فراهم می کند، خطر آسیب ناشی از استفاده از آنها وجود دارد.

به عنوان مثال، عصا زیر بغل ممکن است منجر به عارضه‌ای به نام فلج زیربغل شود که در اثر فشار بیش از حد روی اعصاب زیر بغل ایجاد می‌شود.

استفاده نادرست یا بیش از حد از وسایل کمک حرکتی ممکن است به آسیب های دیگر کمک کند. تحقیقات نشان می‌دهد که بسیاری از کاربران در استفاده از کمک حرکتی خود به درستی آموزش ندیده‌اند، به طوری که تنها یک سوم کاربران کمک حرکتی خود را از یک متخصص پزشکی دریافت می‌کنند و تنها 20 درصد آموزش می‌بینند.

افرادی که از وسایل کمک حرکتی جدید استفاده می کنند باید با یک پزشک یا فیزیوتراپیست قرار ملاقات بگذارند تا نحوه استفاده صحیح از دستگاه را بیاموزند.