فیزیوتراپی تاخیر رشد کودک | نقش و اهمیت آن

آیا مشکوک هستید که کودک نوپایتان طبق برنامه رشد نمی کند و تاخیر رشدی دارد؟ اگر بله، پس باید هوشیار باشید و درخواست آزمایش غربالگری رشدی برای فرزندتان کنید. تاخیر رشد زمانی تشخیص داده می شود که کودک به نقطه عطف رشد نرسد و می تواند منجر به یک مشکل جزئی یا بزرگ شود. از تعداد منابع و مداخلات موجود برای درمان تاخیرهای رشدی شگفت زده خواهید شد. 

جهت مشاهده و خرید انواع گیت ترینر کلیک کنید

فیزیوتراپی یکی از آنهاست. از آنجایی که مغز کودک در سال‌های اولیه می‌تواند به راحتی سازگار شود و به خوبی پاسخ دهد، بنابراین، درمان نقاط عطف تاخیری باید در اسرع وقت آغاز شود. هدف درمان فیزیوتراپی ارتقای توانایی رسیدن به نقاط عطف فیزیکی و ارتقای استقلال است. امروز از طریق این وبلاگ می توانیم به شما کمک کنیم تا با تاخیر رشد و نقش فیزیوتراپی در آن آشنا شوید.

تاخیر رشد

تاخیر رشدی که به عنوان نقطه عطف تاخیری نیز شناخته می شود، زمانی است که رشد کودک در مقایسه با سایر کودکان به تاخیر افتاده است. دلایل مختلفی برای تاخیر رشد می تواند وجود داشته باشد، مانند مشکلات هنگام تولد مانند انسداد کاروتید داخلی یا شریان مغزی میانی در هنگام تولد، خفگی می تواند در اثر حوادثی رخ دهد که می تواند در نتیجه گره خوردن بند ناف، بند ناف دور گردن یا افتادگی بند ناف، مشکلات در اوایل دوران نوزادی، مشکل ژنتیکی، عفونت، ضربه به سر، مننژیت نوزادی و غیره.

جهت مشاهده و خرید انواع صندلی انتقال بیمار کلیک کنید

کودک مهارت‌های حرکتی درشت یا تاخیر حرکتی، تاخیر رشد حرکتی ظریف، تاخیر گفتار و زبان، تاخیر رشد شناختی/عقلی، تاخیر رشد اجتماعی و عاطفی را احساس می‌کند و در نتیجه باعث ایجاد مشکل در توانایی کودک در تعامل با دیگران می‌شود.

فواید فیزیوتراپی

نقطه عطف تاخیری روش رشد و بلوغ کودک از بدو تولد تا بزرگسالی است، بیشتر تاخیرهای رشدی را می توان خود به خود اصلاح کرد، اگر نه، درمان فیزیوتراپی می تواند کمک کند:

برای دستیابی به نقاط عطف فیزیکی مانند خزیدن، نشستن و ایستادن،
بهبود وضعیت بدن، قدرت عضلانی، کنترل حرکتی، تعادل و هماهنگی،
بهبود استقلال در فعالیت های روزمره زندگی،
بهبود اعتماد به نفس
 

تکنیک های درمانی:

درمان با توجه به نیازها، سن و توانایی های کودک مشخص می شود. فیزیوتراپیست اغلب از تمرینات و فعالیت هایی برای کمک به رشد طبیعی استفاده می کند. اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت توانبخشی به‌گونه‌ای توسعه می‌یابد که به نقاط عطف رسیده و کیفیت زندگی آنها را بهبود می‌بخشد. طرح توانبخشی پس از ارزیابی کامل زمینه‌های مربوط به رشد کودک تنظیم می‌شود تا بهترین فرصت ممکن برای دستیابی به نقاط عطف جسمانی به آنها داده شود.

تکنیک های توسعه عصبی:

تکنیک های رشد عصبی برای بهبود کنترل سر و تنه استفاده می شود. به عنوان مثال، حمایت از کودک در نشستن برای ایجاد تغییر وزن، چرخش، هماهنگی و تعادل. این جلسه تکنیک برای تسهیل نگه داشتن سر بر روی گوه یا توپ سوئیسی، اکستنشن گردن روی توپ سوئیسی مستعد با عقب نشینی کتف، مستعد روی آرنج و توپ سوئیسی دستی، غلتیدن با تغییر وزن به سمت قفسه سینه ارائه می شود.

جهت مشاهده و خرید انواع تخت تراکشن کلیک کنید

 کشش عضله بین دنده ای برای نشستن روی تشک، نشستن روی تخته شیب دار با جابجایی وزن، نشستن به پهلو با تحمل وزنه یک دست و نشستن 90-90 عمودی روی چهارپایه کوچک.

تحریک اوروموتور:

دستگاه های تحریک کننده اوروموتور مورد استفاده عبارتند از: برس انگشتی با موهای نرم، برس ارتعاشی و برس هسته ای، موقعیت سر در خط وسط، کمی خمیده با موقعیت تکیه دار. تکنیک های مورد استفاده عبارتند از: تحریک با فشار عمیق روی لثه با انگشت دستکش، نوازش روی گونه ها برای بهبود سرعت مکیدن، تحریک داخل دهانی با نوک سینه های مصنوعی و تسهیل رفلکس ریشه زایی. برای تحریک ریز و درشت. معرفی پی در پی طعم های مختلف مانند شیر مادر، شکر، عسل، انگور نیز داده شده است.

یکپارچگی حسی:

تحریک حسی با ضربات کف دست با بافت های مختلف نرم و سخت همراه است. تحریک سیستم دهلیزی شامل چرخش سر با 20 تکرار، تکان دادن سر با 20 تکرار، چرخش روی صفحه افقی در وضعیت خوابیده در جهت جلو، عقب و جانبی، چرخش در صفحه عمودی در حالت خوابیده به پشت و غلتیدن روی توپ سوئیسی، جهش است. 

جهت مشاهده و خرید انواع تخت کششی کلیک کنید

روی توپ سوئیس در حالت نشسته و نشستن روی یک تاب چرخشی. تحریک سیستم حس عمقی شامل تکنیک هایی مانند فشرده سازی مفاصل با تمرکز روی اندام ها، غلتش محکم و محکم در پتو و لرزش با استفاده از چنگال تنظیم یا برس است. بیشتر به سمت فشار عمیق محکم با استفاده از توپ بزرگ پیش رفت. برای حس عمقی، از تصویربرداری آینه ای نیز می توان برای افزایش آگاهی از محل قرارگیری اندام ها در فضا استفاده کرد.

کشش غیرفعال با رهاسازی میوفاشیال:

کشش عضلانی برای افزایش طول ماهیچه ها انجام می شود که به نوبه خود باعث افزایش دامنه حرکتی و جلوگیری از سفت شدن عضلات و مفاصل می شود. کشش غیرفعال به دنبال تثبیت قسمت فوقانی قفسه سینه با یک دست، خم کردن جانبی سر کودک به سمت چپ به مدت 10 ثانیه و سپس چرخاندن جانبی سر به سمت راست به مدت 10 ثانیه و کشش استرنوکلیدوماستوئید انجام می شود.

آب درمانی:

درمان هیدروتراپی به شل شدن مفاصل و ماهیچه های سفت کمک می کند، بنابراین تحرک در آب را به حداکثر می رساند و به استقلال در فعالیت های روزمره زندگی (ADL) کمک می کند.

دستگاه های کمکی:

فیزیوتراپیست یک وسیله حمایتی مانند دستگاه های ارتز، استفاده از ویلچر یا سایر تجهیزات تطبیقی ​​(در صورت نیاز) را توصیه می کند.

جهت مشاهده و خرید انواع تخت ایستا کلیک کنید

فیزیوتراپیست یک برنامه درمانی طراحی می کند که برای ترکیب والدین، مراقبان و معلمان ایجاد شده است تا به آنها کمک کند تا نیازهای کودک را درک کنند، استقلال آینده را ارتقا دهند و با وظایف روزمره استقلال خود را توسعه دهند.