حفاظت و استفاده پایدار از گیاهان دارویی: مشکلات، پیشرفت و چشم اندازها

خلاصه

گیاهان دارویی در سطح جهانی منابع ارزشمندی از محصولات گیاهی هستند و با سرعت زیادی در حال از بین رفتن هستند. این مقاله به بررسی روندها، تحولات و چشم‌اندازهای جهانی برای استراتژی‌ها و روش‌های مربوط به حفاظت و استفاده پایدار از منابع گیاهان دارویی می‌پردازد تا مرجعی قابل اعتماد برای حفاظت و استفاده پایدار از گیاهان دارویی ارائه کند. ما تأکید کردیم که هم استراتژی‌های حفاظتی (مانند شیوه‌های حفاظت و کشت در محل و خارج از محل) و هم مدیریت منابع (مانند شیوه‌های خوب کشاورزی و راه‌حل‌های استفاده پایدار) باید به اندازه کافی برای استفاده پایدار از منابع گیاهان دارویی در نظر گرفته شوند. ما توصیه می‌کنیم که رویکردهای بیوتکنیکی (مانند کشت بافت، ریزازدیادی، فناوری بذر مصنوعی، و رویکردهای مبتنی بر نشانگر مولکولی) برای بهبود عملکرد و اصلاح قدرت گیاهان دارویی اعمال شود.

زمینه

گیاهان دارویی منابع ارزشمند جهانی داروهای جدید هستند. بیش از 1300 گیاه دارویی در اروپا استفاده می شود که 90 درصد آنها از منابع وحشی برداشت می شود. در ایالات متحده، حدود 118 دارو از 150 داروی تجویزی اصلی بر اساس منابع طبیعی هستند. علاوه بر این، تا 80 درصد از مردم در کشورهای در حال توسعه برای مراقبت های اولیه بهداشتی خود کاملاً به داروهای گیاهی وابسته هستند و بیش از 25 درصد از داروهای تجویز شده در کشورهای توسعه یافته از گونه های گیاهی وحشی مشتق می شوند. با افزایش تقاضا برای داروهای گیاهی، محصولات بهداشتی طبیعی و متابولیت های ثانویه گیاهان دارویی، استفاده از گیاهان دارویی به سرعت در سراسر جهان در حال رشد است.

یک تخمین بسیار محافظه کارانه بیان می کند که تلفات فعلی گونه های گیاهی بین 100 تا 1000 برابر بیشتر از نرخ انقراض طبیعی مورد انتظار است و زمین هر 2 سال حداقل یک داروی اصلی بالقوه را از دست می دهد . طبق گزارش اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت و صندوق جهانی حیات وحش، بین 50000 تا 80000 گونه گیاهی گلدار در سراسر جهان برای اهداف دارویی استفاده می شود. در این میان، حدود 15000 گونه در معرض خطر انقراض ناشی از برداشت بی رویه و تخریب زیستگاه هستند و 20 درصد از منابع وحشی آنها در حال حاضر با افزایش جمعیت انسانی و مصرف گیاهان تقریباً تمام شده است . اگرچه این تهدید ده ها سال است که شناخته شده است، از بین رفتن سریع گونه ها و تخریب زیستگاه ها در سراسر جهان خطر انقراض گیاهان دارویی را افزایش داده است، به ویژه در چین ، هند ، کنیا ، نپال. ، تانزانیا و اوگاندا.

حفاظت و استفاده پایدار از گیاهان دارویی به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. مجموعه‌های مختلفی از توصیه‌ها در رابطه با حفاظت از آنها، از جمله ایجاد سیستم‌هایی برای فهرست‌بندی گونه‌ها و پایش وضعیت، و نیاز به شیوه‌های حفاظتی هماهنگ بر اساس استراتژی‌های درجا و خارج از محل گردآوری شده است. برای گیاهان دارویی با منابع محدود فزاینده، استفاده پایدار از منابع وحشی می تواند یک جایگزین موثر حفاظتی باشد. در چین و آفریقای جنوبی، به دلیل تقاضای بالای جمعیت زیاد، وضعیت به ویژه بحرانی است.

این مقاله به بررسی روندهای جهانی، پیشرفت ها و چشم انداز استراتژی ها و روش های مربوط به حفاظت و استفاده پایدار از منابع گیاهان دارویی می پردازد.

تنوع گیاهان دارویی مورد استفاده در سراسر جهان

بیش از یک دهم گونه های گیاهی در داروها و محصولات بهداشتی استفاده می شود و بیش از 50000 گونه مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، توزیع گیاهان دارویی در سراسر جهان یکنواخت نیست. به عنوان مثال، چین و هند به ترتیب با 11146 و 7500 گونه بیشترین تعداد گیاهان دارویی مورد استفاده را دارند و پس از آن کلمبیا، آفریقای جنوبی، ایالات متحده و 16 کشور دیگر با درصد گیاهان دارویی از 7 درصد در مالزی تا 44٪ در هند در مقابل تعداد کل گونه های گیاهی آنها . خانواده های گیاهی خاصی نه تنها دارای تعداد بیشتری از گیاهان دارویی هستند، بلکه نسبت گونه های در معرض خطر بیشتری نسبت به سایرین دارند. تنها بخشی از گیاهان دارویی که از فرسایش ژنتیکی و تخریب منابع رنج می برند به عنوان در معرض خطر قرار گرفته اند.

تعداد و درصد گونه های گیاهان دارویی در کشورهای مختلف. نوارهای روشن تعداد گونه های گیاه دارویی و نقاط تیره نشان دهنده درصد گیاهان دارویی در مقایسه با تعداد کل گونه های گیاهی است. منابع داده از رفیعیان-کوپایی ، همیلتون، مارسی و همکاران و Srujana و همکاران

عوامل مرتبط با گونه های کمیاب گیاهان دارویی

نادر بودن گونه‌ها برای ارزیابی خطر انقراض گیاهان دارویی و شناسایی گونه‌هایی که بیشتر در معرض خطر انقراض هستند، قبل از شروع تلاش‌های حفاظتی استفاده می‌شود. باید مشخص شود که هر گونه چقدر نادر است و گونه های کمیاب از چه جهاتی با یکدیگر متفاوت هستند. همه گیاهان دارویی به طور یکسان تحت تأثیر فشارهای برداشت قرار نمی گیرند. بهره‌برداری بیش از حد، جمع‌آوری بی‌رویه، جنگل‌زدایی کنترل‌نشده، و تخریب زیستگاه‌ها همگی بر کمیاب گونه‌ها تأثیر می‌گذارند، اما برای توضیح حساسیت یا انعطاف‌پذیری گونه‌ها در برابر فشار برداشت کافی نیستند. چندین ویژگی بیولوژیکی با خطر انقراض مرتبط است، مانند ویژگی زیستگاه، محدوده توزیع، اندازه جمعیت، تنوع گونه، نرخ رشد، و سیستم تولید مثل.

منابع	اهداف	ویژگی ها و طراحی مطالعه	یافته ها و نتیجه گیری ها
Andel and Havinga.	249 گیاه دارویی در سورینام	انجام یک بررسی بازار برای یافتن نشانه‌های برداشت بیش از حد با تجزیه و تحلیل بازار، دروگرها و بقای گیاهان دارویی پس از برداشت.	کمتر از نیمی از گیاهان دارویی به طور انحصاری از طبیعت برداشت می‌شد و برگ‌ها محصولات اصلی بودند. بیشتر گیاهان دارویی از جنگل‌های ثانویه یا گیاهان مصنوعی برداشت می‌شوند. همیشه منجر به کاهش منابع یا از بین رفتن گونه ها نمی شد
Semwal et al.	ده گیاه دارویی کمیاب و در حال انقراض	بر اساس تراکم، رویشگاه‌های وقوع و سطح فشار برای ارزیابی الگوی پراکنش، ساختار جمعیت و وضعیت حفاظتی گیاهان دارویی.	این گیاهان دارویی را به توزیع محدود با فشار بالا و به خوبی توزیع شده با فشار کم گروه بندی کرد و بینش هایی را برای استراتژی های حفاظت و مدیریت گیاهان دارویی ارائه کرد.
Long et al.	Amorphophallus, Paris, Musella lasiocarpa, and Camellia sinensis	پرداختن به استراتژی‌های حفاظت و ارتقای تنوع زیستی کشاورزی بر اساس مطالعات گیاهان دارویی در استان یوننان چین	استراتژی هایی (به عنوان مثال حفاظت درجا و خارج از محل، و همچنین ترویج و حفاظت از تنوع زیستی کشاورزی از طریق استفاده های پایدار) باید برای حفظ و ارتقای تنوع زیستی کشاورزی اتخاذ شود.
Strandby and Olsen	Abies guatemalensis	از دسامبر 2004 تا اوت 2007 یک نظرسنجی در سراسر کشور با مالکان مزارع (n = 26)، خرده فروشان (n = 67) و مصرف کنندگان شهری (n = 993) انجام داد.	این سازمان بر اهمیت افزایش منابع قانونی از طریق کاهش هزینه های تولید مزارع و مشارکت جوامع محلی در مدیریت منابع در محل تاکید کرد.
Yu et al.	Rheum tanguticum	از یک برنامه مبتنی بر GIS TCMGIS-II برای ادغام پایگاه‌های اطلاعاتی جغرافیایی، آب و هوا و نوع خاک چین برای پیش‌بینی توزیع بالقوه R. tanguticum استفاده کرد.	این مطالعه نشان داد که زیستگاه های بالقوه دارای عوامل اکولوژیکی مشابه با زیستگاه های بومی مناسب برای رشد R. tanguticum هستند. در برنامه ریزی حفاظت و مدیریت منطقه ای گیاهان دارویی مفید است
Yuan et al	Scutellaria baicalensis	برآورد تنوع ژنتیکی و ساختار 28 جمعیت وحشی و 22 جمعیت کشت شده S. baicalensis با استفاده از سه قطعه کلروپلاست چندشکلی	حفاظت از طریق کشت در حفاظت از منابع ژنتیکی موثر است، در حالی که منابع وحشی هنوز باید در محل محافظت شوند. پیامدهای تکاملی مبادله گسترده بذر باید به دقت بررسی شود
Maunder et al.	27 گیاه دارویی در معرض تهدید	بررسی 119 باغ گیاه شناسی در 29 کشور اروپایی، و 25 باغ گیاه شناسی در 14 کشور با انجام 51 پروژه حفاظتی	اکثر گیاهان دارویی در تعداد کمی از مجموعه ها و خارج از محدوده کشور بودند، بدون اینکه در هیچ پروژه حفاظتی خاصی گنجانده شوند. مجموعه‌های باغ گیاه‌شناسی به سمت گونه‌های زینتی گرایش داشتند و به طور کامل اولویت‌های حفاظتی را منعکس نمی‌کردند.

سیستم های اطلاعات جغرافیایی GIS، TCMGIS-II نسخه دوم برنامه مبتنی بر GIS برای پیش بینی توزیع طب سنتی چینی

استراتژی های حفاظت

منابع گیاهی دارویی در حجم های فزاینده ای عمدتاً از جمعیت های وحشی برداشت می شوند. در واقع، تقاضا برای منابع وحشی 8 تا 15 درصد در سال در اروپا، آمریکای شمالی و آسیا در دهه‌های اخیر افزایش یافته است. آستانه ای وجود دارد که زیر آن ظرفیت تولیدمثلی گونه ها به طور برگشت ناپذیر کاهش می یابد . مجموعه های مختلفی از توصیه های مربوط به حفاظت از گیاهان دارویی، مانند ارائه هر دو حفاظت درجا و خارج از محل ایجاد شده است. ذخایر طبیعی و نهالستان‌های وحشی نمونه‌های معمولی برای حفظ اثربخشی پزشکی گیاهان در زیستگاه‌های طبیعی‌شان هستند، در حالی که باغ‌های گیاه‌شناسی و بانک‌های بذر پارادایم‌های مهمی برای حفاظت در محل و کاشت مجدد در آینده هستند. توزیع جغرافیایی و ویژگی‌های بیولوژیکی گیاهان دارویی باید برای هدایت فعالیت‌های حفاظتی شناخته شود، به عنوان مثال. برای ارزیابی اینکه آیا حفاظت از گونه ها باید در طبیعت یا در مهد کودک انجام شود.

حفاظت درجا

بیشتر گیاهان دارویی گونه‌های بومی هستند و خواص دارویی آنها عمدتاً به دلیل وجود متابولیت‌های ثانویه است که به محرک‌ها در محیط‌های طبیعی پاسخ می‌دهند و ممکن است در شرایط کشت بیان نشوند. حفاظت درجا از کل جوامع به ما اجازه می دهد تا از گیاهان بومی محافظت کنیم و جوامع طبیعی را همراه با شبکه پیچیده روابط آنها حفظ کنیم. علاوه بر این، حفاظت درجا میزان تنوع قابل حفاظت را افزایش می دهد و پیوند بین حفاظت از منابع و استفاده پایدار را تقویت می کند. تلاش‌های حفاظت درجا در سرتاسر جهان بر ایجاد مناطق حفاظت‌شده و اتخاذ رویکردی متمرکز بر اکوسیستم‌محور و نه گونه‌محور است. حفاظت موفق در محل به قوانین، مقررات و انطباق بالقوه گیاهان دارویی در زیستگاه های رشد بستگی دارد.

ذخایر طبیعی

تخریب و تخریب رویشگاه ها عامل اصلی از بین رفتن منابع گیاهان دارویی است . ذخایر طبیعی مناطق حفاظت شده از منابع مهم وحشی هستند که برای حفظ و احیای تنوع زیستی ایجاد شده اند. در سراسر جهان، بیش از 12700 منطقه حفاظت شده ایجاد شده است که 13.2 میلیون کیلومتر مربع یا 8.81 درصد از سطح زمین را به خود اختصاص داده است. حفاظت از گیاهان دارویی با حفاظت از زیستگاه های طبیعی کلیدی نیازمند ارزیابی سهم و عملکرد اکوسیستم زیستگاه های فردی است.

نهالستان های وحشی

به دلیل ملاحظات هزینه و کاربری های رقابتی زمین، تعیین هر رویشگاه طبیعی گیاهان وحشی به عنوان منطقه حفاظت شده غیرممکن است. یک نهالستان وحشی برای کشت گونه محور و اهلی کردن گیاهان دارویی در معرض خطر انقراض در یک منطقه حفاظت شده، زیستگاه طبیعی یا مکانی که تنها در فاصله کوتاهی از جایی که گیاهان به طور طبیعی رشد می کنند، ایجاد می شود. اگرچه جمعیت بسیاری از گونه‌های وحشی به دلیل بهره‌برداری بیش از حد، تخریب زیستگاه و گونه‌های مهاجم تحت فشار سنگینی قرار دارند، نهالستان‌های وحشی می‌توانند رویکرد مؤثری برای حفاظت درجا از گیاهان دارویی که بومی، در معرض انقراض و مورد تقاضا هستند ارائه دهند.

حفاظت درجا

حفاظت خارج از محل همیشه به شدت از حفاظت درجا جدا نمی شود، اما مکمل موثری برای آن است، به ویژه برای گیاهان دارویی که بیش از حد مورد بهره برداری قرار گرفته اند و در معرض خطر انقراض هستند با رشد آهسته، فراوانی کم و حساسیت بالا به بیماری های کاشت مجدد. هدف حفاظت از محل، پرورش و طبیعی‌سازی گونه‌های در معرض تهدید برای تضمین بقای مداوم آنها و گاهی اوقات تولید مقادیر زیادی از مواد کاشت مورد استفاده در تولید داروها است و اغلب اقدامی فوری برای حفظ منابع گیاهی دارویی است. بسیاری از گونه‌های گیاهان دارویی که قبلاً وحشی بودند، نه تنها می‌توانند در باغ‌هایی دور از زیستگاه‌هایی که به طور طبیعی رشد می‌کنند، قدرت بالایی داشته باشند، بلکه می‌توانند مواد زایشی خود را انتخاب کرده و در بانک‌های بذر برای کاشت مجدد در آینده ذخیره کنند.

باغ های گیاه شناسی

باغ های گیاه شناسی نقش مهمی در حفاظت از محل ایفا می کنند و می توانند اکوسیستم ها را برای افزایش بقای گونه های گیاهی کمیاب و در خطر انقراض حفظ کنند. اگرچه مجموعه‌های زنده عموماً فقط از چند نفر از هر گونه تشکیل شده‌اند و بنابراین از نظر حفاظت ژنتیکی استفاده محدودی دارند، باغ‌های گیاه‌شناسی دارای ویژگی‌های منحصربه‌فرد متعددی هستند. آنها شامل طیف گسترده ای از گونه های گیاهی هستند که تحت شرایط مشترک با هم رشد می کنند و اغلب دارای فلور متنوع از نظر طبقه بندی و بوم شناختی هستند. باغ‌های گیاه‌شناسی می‌توانند از طریق توسعه پروتکل‌های تکثیر و کشت و همچنین اجرای برنامه‌های اهلی‌سازی و اصلاح انواع نقش بیشتری در حفاظت از گیاهان دارویی ایفا کنند.

بانک بذر

بانک های بذر روش بهتری برای ذخیره تنوع ژنتیکی بسیاری از گیاهان دارویی در محل نسبت به باغ های گیاه شناسی ارائه می دهند و برای کمک به حفظ تنوع بیولوژیکی و ژنتیکی گونه های گیاهی وحشی توصیه می شود. قابل توجه ترین بانک بذر پروژه بانک بذر هزاره در باغ گیاه شناسی سلطنتی در بریتانیا است. بانک های بذر امکان دسترسی نسبتاً سریع به نمونه های گیاهی را برای ارزیابی ویژگی های آنها فراهم می کند و اطلاعات مفیدی را برای حفظ جمعیت های طبیعی باقی مانده ارائه می دهد. وظایف چالش برانگیز بانکداری بذر این است که چگونه گونه های گیاهی را دوباره به طبیعت بازگردانیم و چگونه فعالانه در احیای جمعیت های وحشی کمک کنیم.

تمرین تزکیه

اگرچه منابع برداشت شده وحشی گیاهان دارویی به طور گسترده ای مؤثرتر از آنهایی که کشت می شوند در نظر گرفته می شوند، کشت خانگی یک عمل به طور گسترده مورد استفاده و پذیرفته شده است. کشت فرصتی را برای استفاده از تکنیک های جدید برای حل مشکلاتی که در تولید گیاهان دارویی با آن مواجه می شود، مانند اجزای سمی، آلودگی آفت کش ها، محتوای کم مواد فعال و شناسایی نادرست منشاء گیاهی، فراهم می کند. کشت در شرایط رشد کنترل شده می تواند بازده ترکیبات فعال را که تقریباً همیشه متابولیت های ثانویه هستند، بهبود بخشد و ثبات تولید را تضمین کند. شیوه‌های کشت به‌منظور ارائه سطوح بهینه آب، مواد مغذی، افزودنی‌های اختیاری و عوامل محیطی از جمله دما، نور و رطوبت برای به دست آوردن عملکرد بهتر محصولات هدف طراحی شده‌اند. علاوه بر این، افزایش کشت به کاهش حجم برداشت گیاهان دارویی کمک می کند، به بهبود منابع وحشی آنها کمک می کند و قیمت آنها را تا محدوده معقول تری کاهش می دهد.

استراتژی های حفاظت

منابع گیاهی دارویی در حجم های فزاینده ای عمدتاً از جمعیت های وحشی برداشت می شوند. در واقع، تقاضا برای منابع وحشی 8 تا 15 درصد در سال در اروپا، آمریکای شمالی و آسیا در دهه‌های اخیر افزایش یافته است. آستانه ای وجود دارد که زیر آن ظرفیت تولیدمثلی گونه ها به طور برگشت ناپذیر کاهش می یابد. مجموعه های مختلفی از توصیه های مربوط به حفاظت از گیاهان دارویی، مانند ارائه هر دو حفاظت درجا و خارج از محل ایجاد شده است. ذخایر طبیعی و نهالستان‌های وحشی نمونه‌های معمولی برای حفظ اثربخشی پزشکی گیاهان در زیستگاه‌های طبیعی‌شان هستند، در حالی که باغ‌های گیاه‌شناسی و بانک‌های بذر پارادایم‌های مهمی برای حفاظت در محل و کاشت مجدد در آینده هستند. توزیع جغرافیایی و ویژگی‌های بیولوژیکی گیاهان دارویی باید برای هدایت فعالیت‌های حفاظتی شناخته شود، به عنوان مثال. برای ارزیابی اینکه آیا حفاظت از گونه ها باید در طبیعت یا در مهد کودک انجام شود.

حفاظت درجا

بیشتر گیاهان دارویی گونه‌های بومی هستند و خواص دارویی آنها عمدتاً به دلیل وجود متابولیت‌های ثانویه است که به محرک‌ها در محیط‌های طبیعی پاسخ می‌دهند و ممکن است در شرایط کشت بیان نشوند. حفاظت درجا از کل جوامع به ما اجازه می دهد تا از گیاهان بومی محافظت کنیم و جوامع طبیعی را همراه با شبکه پیچیده روابط آنها حفظ کنیم. علاوه بر این، حفاظت درجا میزان تنوع قابل حفاظت را افزایش می دهد و پیوند بین حفاظت از منابع و استفاده پایدار را تقویت می کند. تلاش‌های حفاظت درجا در سرتاسر جهان بر ایجاد مناطق حفاظت‌شده و اتخاذ رویکردی متمرکز بر اکوسیستم‌محور و نه گونه‌محور است. حفظ موفقیت آمیز در محل به قوانین، مقررات و انطباق بالقوه گیاهان دارویی در زیستگاه های رشد بستگی دارد.

ذخایر طبیعی

تخریب و تخریب رویشگاه ها عامل اصلی از بین رفتن منابع گیاهان دارویی است. ذخایر طبیعی مناطق حفاظت شده از منابع مهم وحشی هستند که برای حفظ و احیای تنوع زیستی ایجاد شده اند. در سراسر جهان، بیش از 12700 منطقه حفاظت شده ایجاد شده است که 13.2 میلیون کیلومتر مربع یا 8.81 درصد از سطح زمین را به خود اختصاص داده است. حفاظت از گیاهان دارویی با حفاظت از زیستگاه های طبیعی کلیدی مستلزم ارزیابی سهم و عملکرد اکوسیستم زیستگاه های فردی است.

حفاظت درجا

حفاظت خارج از محل همیشه به شدت از حفاظت درجا جدا نمی شود، اما مکمل موثری برای آن است، به ویژه برای گیاهان دارویی که بیش از حد مورد بهره برداری قرار گرفته اند و در معرض خطر انقراض هستند با رشد آهسته، فراوانی کم و حساسیت بالا به بیماری های کاشت مجدد. هدف حفاظت از محل، پرورش و طبیعی‌سازی گونه‌های در معرض تهدید برای تضمین بقای مداوم آنها و گاهی اوقات تولید مقادیر زیادی از مواد کاشت مورد استفاده در تولید داروها است و اغلب اقدامی فوری برای حفظ منابع گیاهی دارویی است [45، 46]. بسیاری از گونه‌های گیاهان دارویی که قبلاً وحشی بودند، نه تنها می‌توانند در باغ‌هایی دور از زیستگاه‌هایی که به طور طبیعی رشد می‌کنند، قدرت بالایی داشته باشند، بلکه می‌توانند مواد زایشی خود را انتخاب کرده و در بانک‌های بذر برای کاشت مجدد در آینده ذخیره کنند.

باغ های گیاه شناسی

بانک بذر

تمرین تزکیه

اگرچه منابع برداشت شده وحشی گیاهان دارویی به طور گسترده ای مؤثرتر از آنهایی که کشت می شوند در نظر گرفته می شوند، کشت خانگی یک عمل به طور گسترده مورد استفاده و پذیرفته شده است. کشت فرصتی را برای استفاده از تکنیک های جدید برای حل مشکلاتی که در تولید گیاهان دارویی با آن مواجه می شود، مانند اجزای سمی، آلودگی آفت کش ها، محتوای کم مواد فعال و شناسایی نادرست منشاء گیاهی، فراهم می کند. کشت در شرایط رشد کنترل شده می تواند بازده ترکیبات فعال را که تقریباً همیشه متابولیت های ثانویه هستند، بهبود بخشد و ثبات تولید را تضمین کند. شیوه‌های کشت به‌منظور ارائه سطوح بهینه آب، مواد مغذی، افزودنی‌های اختیاری و عوامل محیطی از جمله دما، نور و رطوبت برای به دست آوردن عملکرد بهتر محصولات هدف طراحی شده‌اند. علاوه بر این، افزایش کشت به کاهش حجم برداشت گیاهان دارویی کمک می کند، به بازیابی منابع وحشی آنها کمک می کند و قیمت آنها را تا محدوده معقول تری کاهش می دهد.

شیوه های خوب کشاورزی (GAP)

شیوه های خوب کشاورزی (GAP) برای گیاهان دارویی برای تنظیم تولید، تضمین کیفیت و تسهیل استانداردسازی داروهای گیاهی فرموله شده است. یک رویکرد GAP با به کارگیری دانش موجود برای رسیدگی به مشکلات مختلف، داروهای گیاهی (یا داروهای خام) با کیفیت بالا، ایمن و بدون آلودگی را تضمین می کند. GAP شامل موارد جامعی مانند محیط زیست محیطی سایت‌های تولید، ژرم پلاسم، کشت، جمع‌آوری و جنبه‌های کیفی تشخیص آفت‌کش، احراز هویت ماکروسکوپی یا میکروسکوپی، شناسایی شیمیایی ترکیبات فعال زیستی و بازرسی عناصر فلزی است. بسیاری از کشورها به طور فعال اجرای GAP را ترویج می کنند. به عنوان مثال، مقامات چینی GAP را برای رشد داروهای گیاهی رایج در مناطقی که آن گیاهان دارویی به طور سنتی کشت می‌شوند، ترویج کرده‌اند.

کشاورزی ارگانیک به دلیل توانایی آن در ایجاد سیستم‌های تولید یکپارچه، انسانی و زیست‌محیطی و اقتصادی پایدار برای گیاهان دارویی مورد توجه روزافزونی قرار گرفته است. اهداف کشاورزی ارگانیک گیاهان دارویی شامل تولید مواد با کیفیت بهتر و بهره وری بالا و حصول اطمینان از حفاظت و استفاده پایدار از آن گیاهان است. ویژگی تعیین کننده کشاورزی ارگانیک عدم استفاده از کودهای مصنوعی، آفت کش ها و علف کش ها است که طبق بسیاری از استانداردهای گواهی ارگانیک فعلی در اروپا و آمریکای شمالی مجاز نیستند. کشاورزی ارگانیک برای محیط زیست بی خطر است و برای حفظ فرآیندهای بیولوژیکی گیاهان دارویی و تعادل اکولوژیکی زیستگاه ها به منابع تجدیدپذیر حاصل از مزرعه متکی است. استفاده از کودهای آلی به طور مداوم مواد مغذی خاک را تامین می کند و پایداری خاک را بهبود می بخشد و به طور قابل توجهی بر رشد گیاهان دارویی و بیوسنتز مواد ضروری تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، زمانی که کودهای آلی استفاده شد، عملکرد زیست توده گل داودی افزایش یافت و محتوای اسانس آن نسبت به کودهای عاری از کودهای آلی بالا بود. کشاورزی ارگانیک گیاهان دارویی در توسعه بلندمدت و پایداری گیاهان دارویی اهمیت فزاینده ای پیدا می کند.

استفاده پایدار

برای گیاهان دارویی با فراوانی محدود و رشد آهسته، برداشت مخرب به طور کلی منجر به فرسودگی منابع و حتی انقراض گونه ها می شود. بنابراین، استفاده پایدار از گیاهان دارویی باید مورد توجه قرار گیرد و شیوه های برداشت مناسب باید تدوین شود. برداشت ریشه و کل گیاه برای گیاهان دارویی (مانند گیاهان، درختچه‌ها و درختان) بیشتر از جمع‌آوری برگ‌ها و گل‌ها یا جوانه‌های آنها مخرب است. برای داروهای گیاهی ساخته شده از گیاهان کامل یا ریشه، استفاده از برگ های آنها به عنوان یک درمان می تواند یک جایگزین خوش خیم باشد. به عنوان مثال، وانگ و همکاران. کشف کردند که عصاره های ساقه و ریشه برگ جینسنگ فعالیت های دارویی مشابهی دارند، اما ساقه برگ جینسنگ این مزیت را دارد که منبع پایدارتری است.

چشم انداز

توسعه مهندسی ژنتیک منجر به امکان‌سنجی بیوسنتز در مقیاس بزرگ محصولات طبیعی شده است و پیشرفت در کشت بافت و تخمیر گیاهان دارویی راه‌های جدیدی را برای تولید در مقیاس بزرگ و بسیار کارآمد ترکیبات فعال زیستی مطلوب باز کرده است. کشت بافت (شامل کشت سلول های گیاهی و ریشه موی تراریخته) یک جایگزین امیدوارکننده برای تولید متابولیت های ثانویه کمیاب و با ارزش با اهمیت پزشکی است. تکثیر ریز از طریق کپسوله سازی بافتی پروپاگول ها نه تنها می تواند ذخیره سازی و حمل و نقل را تسهیل کند، بلکه باعث افزایش نرخ بازسازی می شود. هنگامی که مقادیر بذرهای معمولی برای تکثیر کافی نیستند، فناوری بذر مصنوعی، که به عنوان جنین های سوماتیکی (یا سایر بافت ها) به طور مصنوعی محصور شده تعریف می شود، می تواند برای کشت در شرایط آزمایشگاهی یا خارج از بدن استفاده شود، یک جایگزین امکان پذیر است. علاوه بر این، بهبودهای اصلاحی را می توان با استفاده از رویکردهای مبتنی بر نشانگر مولکولی که در سطح ژنتیکی اعمال می شود انجام داد و زمان مورد نیاز برای اصلاح ممکن است به طور قابل توجهی کوتاه شود.

نتیجه

علی‌رغم وجود مجموعه‌های مختلف توصیه‌ها برای حفاظت و استفاده پایدار از گیاهان دارویی، تنها بخش کوچکی از آنها از طریق حفاظت متعارف در ذخایر طبیعی یا باغ‌های گیاه‌شناسی به حفاظت کافی از منابع گیاهان دارویی دست یافته‌اند.

نویسنده: شقایق کلهر

لینک کوتاه مقاله

لینک کپی شد

مقالات تازه