هر آنچه که باید در مورد آرتروز بدانید

استئوآرتریت (OA) باعث التهاب در مفاصل و تجزیه و از بین رفتن تدریجی غضروف مفصل می شود. با فرسودگی غضروف، فرد درد و مشکل در حرکت را تجربه می کند.

OA یک اختلال شایع مفصلی است. بر اساس گزارش بنیاد آرتریت، برای مثال، در 1 نفر از هر 12 نفر بالای 60 سال، این بیماری در دست ایجاد می شود.

OA یک بیماری پیشرونده است، به این معنی که علائم در طول زمان بدتر می شوند.

هیچ درمانی وجود ندارد، اما درمان می تواند به مدیریت درد و تورم کمک کند و فرد را تحرک و فعال نگه دارد.

علائم

OA منجر به درد و سفتی در مفاصل می شود.

جهت مشاهده و خرید انواع بالابر بیمار کلیک کنید

در مراحل اولیه، فرد ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد. علائم ممکن است در یک یا چند مفصل رخ دهد و به تدریج ظاهر می شوند.

هنگامی که علائم ایجاد می شوند، می توانند شامل موارد زیر باشند:

درد و سفتی که پس از مدتی حرکت نکردن مفصل بدتر می شود

ورم

مشکل در حرکت مفصل آسیب دیده
گرما و حساسیت در مفاصل
از دست دادن حجم عضلانی
صدای رنده یا ترقه در مفصل که به عنوان کرپیتوس شناخته می شود
پیشرفت OA شامل:

سینوویت - التهاب خفیف بافت های اطراف مفاصل
آسیب و از دست دادن غضروف
رشد استخوانی که در اطراف لبه های مفاصل ایجاد می شود

جلوه ها

غضروف یک ماده محافظ است که انتهای استخوان‌های مفاصل را بالشتک می‌کند و به مفاصل اجازه می‌دهد تا نرم و راحت حرکت کنند.

در افراد مبتلا به OA، سطح صاف غضروف خشن می شود و شروع به ساییدگی می کند. در نتیجه، استخوان های محافظت نشده شروع به ساییدگی می کنند که باعث آسیب و درد می شود.

در نهایت توده های استخوانی روی مفصل ایجاد می شود. نام‌های پزشکی آنها خار استخوان یا استئوفیت است و می‌توانند ظاهری شکننده به مفصل بدهند.

با تغییر شکل استخوان‌ها، مفاصل سفت‌تر، تحرک کمتر و دردناک‌تر می‌شوند. همچنین ممکن است مایع در مفصل جمع شود و در نتیجه تورم ایجاد شود.

جهت مشاهده و خرید انواع تخت ایستا کلیک کنید

تصویر تعاملی زیر نشان می دهد که OA چگونه بر مفصل تأثیر می گذارد.

در حالی که استئوآرتریت ممکن است در هر مفصلی ایجاد شود، معمولاً زانوها، باسن، دست‌ها، کمر و گردن را درگیر می‌کند.

زانو ها

OA معمولا در هر دو زانو رخ می دهد، مگر اینکه ناشی از آسیب یا بیماری دیگری باشد.

فرد مبتلا به این بیماری ممکن است متوجه شود که:

هنگام راه رفتن، به خصوص در سربالایی یا بالا، درد وجود دارد.
زانوها در موقعیت قفل می شوند و صاف کردن پا را سخت تر می کند.
هنگامی که زانو خم می شوند یا خم می شوند، صدای نرم و رنده ای به گوش می رسد.
باسن
فرد مبتلا به OA در لگن ممکن است متوجه شود که هر حرکت مفصل ران، مانند ایستادن یا نشستن، می تواند باعث مشکل یا ناراحتی شود.

درد در ناحیه لگن یکی از ویژگی های رایج این بیماری است. OA در باسن همچنین می تواند باعث درد در زانو یا در ران و باسن شود.

فرد ممکن است این درد را در هنگام استراحت و همچنین هنگام راه رفتن تجربه کند.

دستها

در دست، OA می تواند در موارد زیر ایجاد شود:

پایه انگشت شست

مفصل بالای انگشتان دیگر، نزدیکترین نقطه به ناخن
مفصل میانی انگشتان دیگر
فرد مبتلا به این بیماری ممکن است متوجه شود:

درد، سفتی و تورم در انگشتان دست
برجستگی هایی که روی مفاصل انگشت ایجاد می شوند
خمیدگی جزئی در مفاصل آسیب دیده به پهلو
توده ها یا کیست های پر از مایع در پشت انگشتان، که ممکن است دردناک باشند

جهت مشاهده و خرید انواع تخت تراکشن کلیک کنید

برآمدگی که در محل اتصال انگشت شست به مچ ایجاد می‌شود، که می‌تواند نوشتن یا چرخاندن کلید را دشوار کند
برای برخی افراد، درد انگشت کاهش می یابد و در نهایت از بین می رود، اگرچه تورم و برجستگی ها باقی می مانند.

هرکسی که بیش از 2 هفته سفتی و تورم مفاصل را تجربه می کند باید به پزشک مراجعه کند.

علل

پزشکان علت دقیق OA را نمی دانند، اما به نظر می رسد زمانی که بدن قادر به ترمیم بافت مفصلی به روش معمول نباشد، ایجاد می شود.

اغلب افراد مسن را مبتلا می کند، اما ممکن است در هر سنی رخ دهد.

عوامل ژنتیکی

برخی از ویژگی های ژنتیکی خطر ابتلا به OA را افزایش می دهند. هنگامی که این ویژگی ها وجود داشته باشد، این وضعیت می تواند در افراد جوان تا 20 سال رخ دهد.

تروما و استفاده بیش از حد
آسیب تروماتیک، جراحی یا استفاده بیش از حد از مفصل می تواند توانایی بدن را برای انجام تعمیرات معمولی تضعیف کند و ممکن است باعث OA شود و در نهایت منجر به علائم شود.

ممکن است چندین سال طول بکشد تا علائم OA بعد از آسیب ظاهر شود.

دلایل استفاده بیش از حد یا آسیب های مکرر شامل مشاغل و ورزش هایی است که شامل حرکات تکراری است.

عوامل خطر

تعدادی از عوامل خطر احتمال ابتلا به OA را افزایش می دهد.

جنسیت: استئوآرتریت در بین زنان بیشتر از مردان شایع است، به خصوص پس از 50 سالگی.
سن: علائم احتمال بیشتری دارد که بعد از 40 سالگی ظاهر شوند، اگرچه استئوآرتریت ممکن است در افراد جوان‌تر پس از آسیب - به‌ویژه زانو - یا در نتیجه یک بیماری مفصلی دیگر ایجاد شود.
چاقی: اضافه وزن می تواند به مفاصل تحمل کننده وزن فشار وارد کند و خطر آسیب را افزایش دهد.
شغل: مشاغلی که شامل حرکات تکراری در یک مفصل خاص است، خطر را افزایش می دهد.
عوامل ژنتیکی و ارثی: این عوامل می توانند خطر را در برخی افراد افزایش دهند.

سایر شرایط

برخی بیماری ها و شرایط احتمال ابتلای فرد به OA را افزایش می دهند.

آرتریت التهابی، مانند نقرس یا آرتریت روماتوئید
بیماری استخوان پاژه
آرتریت سپتیک
تراز ضعیف زانو، لگن و مچ پا
داشتن پاهایی با طول های مختلف
برخی از ناهنجاری های مفصلی و غضروفی که از بدو تولد وجود دارد
تشخیص
پزشک در مورد علائم می پرسد و یک معاینه فیزیکی انجام می دهد.

هیچ آزمایش قطعی نمی تواند OA را تشخیص دهد، اما آزمایش ها می توانند نشان دهند که آیا آسیب رخ داده است یا خیر و به رد سایر علل کمک می کند.

آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اشعه ایکس و ام آر آی: اینها می توانند خارهای استخوانی را در اطراف مفصل یا باریک شدن داخل مفصل نشان دهند که نشان می دهد غضروف در حال تجزیه است.

جهت مشاهده و خرید انواع ایزی استند کلیک کنید

تجزیه و تحلیل مایع مفصلی: پزشک از یک سوزن استریل برای برداشت مایع از مفصل ملتهب برای تجزیه و تحلیل استفاده می کند. این می تواند نقرس یا عفونت را رد کند.

آزمایش‌های خون: این آزمایش‌ها می‌توانند به رد سایر بیماری‌ها مانند آرتریت روماتوئید کمک کنند.

رفتار

در حالی که هیچ درمانی نمی تواند آسیب OA را معکوس کند، برخی می توانند به کاهش علائم و حفظ تحرک در مفاصل آسیب دیده کمک کنند.

مداخلات شامل ورزش، درمان دستی، اصلاح سبک زندگی و دارو می باشد.

دارو

دارو می تواند به کاهش درد کمک کند.

استامینوفن (تیلنول)

این می تواند درد را در افرادی با علائم خفیف تا متوسط ​​کاهش دهد. دستورالعمل های پزشک را دنبال کنید، زیرا استفاده بیش از حد می تواند منجر به عوارض جانبی شود و باعث تداخل با سایر داروها شود.

داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی

اگر استامینوفن کمکی نکرد، پزشک ممکن است مسکن قوی‌تری را توصیه کند که ممکن است شامل ایبوپروفن، آسپرین یا دیکلوفناک باشد.

فرد می تواند اینها را به صورت خوراکی یا موضعی مصرف کند و دارو را مستقیماً روی پوست قرار دهد.

کرم کپسایسین

این یک داروی موضعی است که حاوی ترکیب فعال موجود در فلفل است. این یک احساس گرما ایجاد می کند که می تواند سطح ماده P را کاهش دهد، یک ماده شیمیایی که به عنوان پیام رسان درد عمل می کند.

تسکین درد ممکن است 2 هفته تا یک ماه طول بکشد تا به طور کامل اثر کند.

کرم را روی پوست های شکسته یا ملتهب استفاده نکنید و پس از استفاده از دست زدن به چشم ها، صورت و اندام تناسلی خودداری کنید.

تزریق کورتیزون داخل مفصلی

تزریق کورتیکواستروئید در مفصل می تواند به مدیریت درد شدید، تورم و التهاب کمک کند. اینها موثر هستند، اما استفاده مکرر می تواند منجر به عوارض جانبی، از جمله آسیب مفاصل و خطر بیشتر پوکی استخوان شود.

جهت مشاهده و خرید انواع کالسکه cp کلیک کنید

دولوکستین (Cymbalta) یک داروی خوراکی است که می تواند به درمان دردهای اسکلتی- عضلانی مزمن کمک کند.

فیزیوتراپی
انواع مختلف فیزیوتراپی ممکن است کمک کننده باشد، از جمله:

تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS): یک واحد TENS با الکترودها به پوست متصل می شود. سپس جریان های الکتریکی از دستگاه از طریق پوست عبور می کند و سیستم عصبی را تحت تأثیر قرار می دهد و توانایی آن در انتقال سیگنال های درد را کاهش می دهد.

گرما درمانی: گرما و سرما ممکن است به کاهش درد و سفتی مفاصل کمک کند. یک فرد می تواند یک بطری آب گرم یا یک کیسه یخ را در یک حوله بپیچد و آن را روی مفصل آسیب دیده قرار دهد.

درمان دستی: این شامل یک فیزیوتراپیست با استفاده از تکنیک های عملی برای کمک به انعطاف پذیری و انعطاف مفاصل.

دستگاه های کمکی
ابزارهای مختلفی می توانند برای فرد مبتلا به OA حمایت فیزیکی کنند.

اگر OA روی زانوها، باسن یا پاها تأثیر بگذارد، کفش یا کفی مخصوص می‌تواند با توزیع یکنواخت وزن بدن کمک کند. برخی از کفی های ضربه گیر نیز می توانند فشار وارده بر مفاصل را کاهش دهند.

یک چوب یا عصا می تواند به کاهش وزن مفاصل آسیب دیده کمک کند و ممکن است خطر سقوط را کاهش دهد. فرد باید آن را در سمت بدن مخالف نواحی مبتلا به OA استفاده کند.

آتل ها، بریس های پا و پانسمان های حمایتی می توانند به استراحت مفصل دردناک کمک کنند. اسپلینت قطعه ای از مواد سفت و سخت است که از مفصل یا استخوان پشتیبانی می کند.

با این حال، همیشه از آتل استفاده نکنید، زیرا ماهیچه ها ممکن است بدون استفاده ضعیف شوند.

عمل جراحي
اگر OA به شدت روی باسن، زانو، مفاصل یا پایه شست تاثیر بگذارد، ممکن است برخی افراد نیاز به جراحی داشته باشند.

پزشک معمولاً فقط در صورتی جراحی را توصیه می‌کند که سایر روش‌های درمانی کمکی نکرده باشند یا آسیب شدیدی در مفصل وجود داشته باشد.

برخی از روش های مفید عبارتند از:

آرتروپلاستی

این شامل برداشتن نواحی آسیب دیده توسط جراح و قرار دادن یک مفصل مصنوعی از فلز و پلاستیک است. برخی از این روش به عنوان جایگزینی کامل مفصل یاد می کنند.

مفاصلی که اغلب نیاز به تعویض دارند مفاصل لگن و زانو هستند، اما ایمپلنت ها همچنین می توانند جایگزین مفاصل شانه، انگشت، مچ پا و آرنج شوند.

جهت مشاهده و خرید انواع بالابر تاشو کلیک کنید

بیشتر افراد می توانند از مفصل جدید خود به صورت فعال و بدون درد استفاده کنند. با این حال، خطر کمی عفونت و خونریزی وجود دارد. یک مفصل مصنوعی نیز ممکن است شل شده یا فرسوده شود و در نهایت نیاز به تعویض داشته باشد.

آرترودزیس

این شامل تنظیم مجدد، تثبیت یا ثابت کردن مجدد مفصل توسط جراح برای ترغیب استخوان ها به جوش خوردن است. افزایش ثبات می تواند درد را کاهش دهد.

فردی که مفصل مچ پا جوش خورده است می‌تواند وزن خود را بدون درد روی آن فشار دهد، اما نمی‌تواند آن را خم کند.

استئوتومی

این شامل برداشتن بخش کوچکی از استخوان، بالا یا زیر مفصل زانو توسط جراح است. می تواند ساق پا را مجدداً تنظیم کند تا وزن فرد دیگر به این اندازه روی قسمت آسیب دیده مفصل کاهش نیابد.

این می تواند به تسکین علائم کمک کند، اما ممکن است فرد بعداً به جراحی تعویض زانو نیاز داشته باشد.

عوارض

آرتریت سپتیک التهاب مفاصل ناشی از باکتری است. جراحی تعویض مفصل اندکی خطر ابتلا به این عفونت را افزایش می دهد.

این یک اورژانس پزشکی است و بستری شدن در بیمارستان ضروری است. درمان شامل مصرف آنتی بیوتیک و تخلیه مایع عفونی از مفصل است.

نکات سبک زندگی
طیف وسیعی از استراتژی ها می توانند به کاهش علائم OA کمک کنند. از پزشک در مورد تنظیم سبک زندگی مناسب راهنمایی بخواهید. آنها ممکن است توصیه کنند:

ورزش و کنترل وزن

ورزش برای موارد زیر ضروری است:

حفظ تحرک و دامنه حرکت
بهبود قدرت و تون عضلانی
جلوگیری از افزایش وزن
ساختن عضلات
کاهش استرس
کاهش خطر سایر بیماری ها، مانند بیماری های قلبی عروقی
دستورالعمل‌های فعلی توصیه می‌کنند که همه باید حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط ​​را هر هفته انجام دهند.

یک پزشک یا فیزیوتراپیست می تواند به ایجاد یک برنامه ورزشی کمک کند، و مهم است که دستورالعمل های آنها را به دقت دنبال کنید تا از آسیب بیشتر جلوگیری کنید.

فعالیت هایی را انتخاب کنید که فشار اضافی به مفاصل وارد نکنند. شنا و سایر انواع ورزش های مبتنی بر آب راه خوبی برای حفظ تناسب اندام بدون وارد کردن فشار اضافی به مفاصل هستند.

در اینجا درباره تمرینات مناسب برای آرتروز زانو بیشتر بدانید.

دستگاه های کمکی و تنظیمات
از دست دادن تحرک به دلیل OA می تواند منجر به مشکلات بیشتری شود، مانند:

افزایش خطر سقوط
مشکل در انجام کارهای روزانه
فشار
انزوا و افسردگی
سختی کار
یک فیزیوتراپیست یا کاردرمانگر می تواند به این مسائل کمک کند. آنها ممکن است توصیه کنند:

وسایل کمکی: استفاده از واکر یا عصا می تواند به جلوگیری از سقوط کمک کند.

تنظیمات مبلمان و یراق آلات منزل: صندلی‌های بالاتر و وسایلی مانند اهرم‌هایی که چرخاندن دستگیره‌های شیر آب را آسان‌تر می‌کنند، می‌توانند کمک کنند.

صحبت با کارفرما: ممکن است بتوان در محل کار تنظیماتی ایجاد کرد یا ساعات انعطاف پذیرتری را ترتیب داد.

مکمل
برخی از تحقیقات منبع معتبر نشان داده است که افراد با سطوح پایین ویتامین D در معرض خطر بیشتری برای OA هستند. همچنین، در افرادی که ویتامین C دریافت می کنند، بیماری ممکن است با سرعت بیشتری پیشرفت کند.

سطوح پایین ویتامین K و سلنیوم نیز ممکن است نقش داشته باشد، اما تأیید این یافته ها به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.

برخی از افراد از مکمل ها برای OA استفاده می کنند، از جمله:

اسیدهای چرب امگا 3
کلسیم
ویتامین دی
کالج آمریکایی روماتولوژی اشاره می کند که شواهد کافی برای حمایت از ایمنی و اثربخشی این مکمل ها برای OA وجود ندارد. آنها توصیه می کنند قبل از استفاده از آنها با پزشک مشورت کنید.

جهت مشاهده و خرید انواع تردمیل توانبخشی کلیک کنید

چشم انداز
استئوآرتریت یک بیماری شایع است که باعث بدتر شدن مفاصل می شود و منجر به درد و سفتی می شود. در دوران میانسالی یا بعد از آن ظاهر می شود.

در حال حاضر هیچ درمانی وجود ندارد، اما محققان به دنبال راه هایی برای کاهش یا معکوس کردن آسیب هستند. داروهای سبک زندگی و داروهای مسکن می توانند به مدیریت آن کمک کنند.